بی حجابی یک پدیده غربی است که منشاء آن در نهضت رنسانس و مشخصا در مکتب سکولاریسم قرار دارد!
این مکتب نه تنها دین و دینداری را نوعی خرافات می نامد بلکه معتقد است که خدا را باید در زندگی دنیوی محو و عقل را جایگزین خدای متعال نمود! اصطلاح “خدا مرده است” نعوذبالله، یک اصطلاح مشهور و رایج در این تفکر شیطانی است!
در این تفکر دو اصل لذت و فایده، حاکم مطلق اند! دو اصلی که انسان را به ناکجا آبادی بنام ابتذال در همه ساحت‌های اجتماعی و انسانی می کشاند!
از مهمترین دستاوردهای این مکتب، موضوع بی حجابی در عرصه اجتماعی است که بالاخره پس از دو قرن تلاش توانستند در ابتدای قرن بیستم بی حجابی را در جامعه مسیحی رایج نمایند و بدتر از آن برهنگی را !

در سال ۱۹۲۰ روزنامه نیویورک تایمز با افتخار اعلام نمود که موفق شده اند که دامن زنان را یک وجب کوتاه کنند!
در ایران اولین کسی که از واژه غرب زدگی استفاده نمود، مرحوم جلال آل احمد بود!
تا قبل از او، نویسندگان واژه روشنفکر یا غربگرا را بکار می بردند.
اما آل احمد به عمد میگفت: غرب زدگی!
مثل مار زدگی یا عقرب زدگی که نوعی مسمومیت و فساد در خون و ماهیچه ها و بطور کلی در جسم ایجاد می‌کند و اگر بداد بیمار نرسند، مرگ در انتظار او خواهد بود!
جلال معتقد بود که غرب زدگی هم همینطور است، اما این بار مرگ در فکر و اعتقادات رخ می‌دهد!
شاید بگویند: این شبیه سازی اغراق است!
اما اجازه بدهید، توضیح بیشتری ارائه دهم آنگاه قضاوت بفرمایید!
من در کلیپی که در فضای مجازی پخش شد، صحنه ای دیدم که باورش هنوز برایم سخت و سنگین است!
صحنه ای از برگزاری مراسم ترحیم یک مرحوم در یک مسجد!
خانم ها با لباس مشکی اما عموما بدون روسری و در کنارشان آقایان!
نه آن مرحوم برایشان ارزشی داشت و نه خانه خدا!
اگر این غرب زدگی تا مغز استخوان نیست، پس چیست؟
والعاقبه للمتقین!